Czasu brak. Obowiązki w pracy i w domu pochłaniają mnie całkowicie, a naszyjnik na poniższych zdjęciach powstał jeszcze na wakacjach i tak naprawdę nie miałam zamiaru go pokazywać. Cóż, aby blog całkiem chwastami nie zarósł kilka fotek szafirowo-kobaltowego wisiorka.
Z okazji zbliżających się Świąt Bożego Narodzenia życzę Wam, abyście ten czas spędziły tak jak sobie wymarzyłyście. A na Nowy Rok? Na razie jeszcze niczego nie życzę.😉
Do zobaczenia.
Takiej wigilii... za oknem.
!!! ogromnie się cieszę, że jednak pokazałaś to cudo! jest niesamowity!
OdpowiedzUsuńBardzo mi miło, że Ci się podoba. Sama nie mam do niego przekonania. Pozdrawiam.
UsuńWow, jaki piękny! Ten kolor mnie zahipnotyzował, a dodatkowo uwielbiam gronka, więc nie rozumiem jak mogłaś nie chcieć go pokazywać :)
OdpowiedzUsuńRównież życzę wymarzonych Świąt :)
Dzięki, Aniu. Pozdrawiam serdecznie.
UsuńNie wiem dlaczego tak długo ukrywałaś ten cudny wisior przed światem. Ten błękit jest magiczny ♥♥♥
OdpowiedzUsuńZa bardzo się przy nim nakombinowałam. Trudny przeciwnik z tej łezki. W końcu doszłam do kompromisu, ale satysfakcja byla połowiczna. Odleżał swoje, zapomniałam co mnie w nim wkurzało i się nosi. Dzięki Kasiu.
UsuńO niech Cię... To jest absolutne cudo! W moich ukochanych kolorach. Jest po prostu doskonały!!!
OdpowiedzUsuńCudny.
Wesołych Świąt!
Dlaczego nie chciałaś go pokazywać??? Jest przepiękny. Przypomina mi kolor nieba jakie ono ma jesienią, z taką słoneczną piękną pogodą i kolorowymi liśćmi. Szkoda, że takiej jesieni już dawno u nas nie było.
OdpowiedzUsuńZnalazłam Twojego bloga dzięki Bożenie - niesamowity ten naszyjnik. Jak to kobieta, lubię błyskotki, ta jest wyjątkowo piękna. Jej podstawową zaletą jest oryginalność! A kolor... bajka.
OdpowiedzUsuńTakich cudeniek nie można chować przed światem, bo to zbrodnia ;) Ma piękne kolory i urzeka elegancją! Brawo :)
OdpowiedzUsuńUn bello colgante con una lágrima divina, tan delicado y elegante.
OdpowiedzUsuńMariam